In deze video ver­telt Ire­ne waar ze tegen­aan liep toen ze weer aan het werk ging nadat ze een jaar lang behan­de­ling onder­ging voor kan­ker. Ze wil­de en moest weer aan het werk. Maar dit viel tegen. Ze kon moei­lijk wen­nen en de draad weer oppak­ken. Voor­al het tem­po, con­cen­tre­ren en focus­sen ging moei­lijk. Ze werd over­val­len door deze cog­ni­tie­ve pro­ble­men en dit accep­te­ren was lastig.

Ze vond uit­ein­de­lijk pas­sen­de bege­lei­ding met oog voor haar cog­ni­tie­ve pro­ble­men. Met behulp van haar coach en samen met haar werk­ge­ver en bedrijfs­arts lukt het haar om weer aan het werk te zijn met ple­zier en vol­doe­ning. Ire­ne coacht nu zelf men­sen met kan­ker of een ande­re licha­me­lij­ke beperking.

Alice: “#vindenwijleuk

omdat het ver­haal van Ire­ne laat zien dat het heel logisch is dat je bege­lei­ding nodig hebt om weer aan het werk te gaan nadat je zwa­re behan­de­lin­gen hebt onder­gaan. De ‘lan­ge ter­mijn gevol­gen’ wor­den vaak onder­schat of niet gezien. Door de werk­ge­ver en de bedrijfs­arts, maar ook door ‘de pati­ënt’ zelf.

Ik vind het knap dat Ire­ne zelf de regie heeft geno­men en samen met haar werk­ge­ver een pas­sen­de manier heeft gevon­den om goed te re-inte­gre­ren. Haar werk­ge­ver zag zelfs in dat hier meer aan­dacht voor had moe­ten zijn.

Toen ik zelf in een ver­ge­lijk­ba­re situ­a­tie ver­keer­de, keek mijn werk­ge­ver niet naar waar er moge­lijk­he­den waren, maar richt­te zich voor­al op wat ik alle­maal niet meer kon. Hier­door ben ik vol­le­dig afge­keurd. Deze video is een goed voor­beeld van hoe het anders kan en ik hoop dat dit ook werk­ge­vers en bedrijfs­art­sen inspi­reert. Ik ben er in ieder geval van over­tuigd dat op deze manier meer men­sen kun­nen terug­ke­ren in hun eigen func­tie en min­der men­sen in een UWV-tra­ject belanden.