Hulpverleners hebben jou ook hard nodig

[vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“no” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” css=”.vc_custom_1563191969690{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !important;background-color: #f4f4f4 !important;}”][vc_column width=“1/5”][vc_column_text css=”.vc_custom_1561542113936{padding: 2em !impor­tant;}”]

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=“4/5”][vc_column_text css=”.vc_custom_1565874918153{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !impor­tant;}”]

HET ERVARINGSINZICHT VAN HENYA:

[/vc_column_text][vc_column_text css=”.vc_custom_1561540151308{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !impor­tant;}”]

“Voel je nooit afhan­ke­lijk van hulp­ver­le­ners. Zij heb­ben jou net zo hard nodig als jij hun.”

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“no” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” background_color=”#ffffff” css=”.vc_custom_1561542212749{padding-top: 2em !important;}”][vc_column width=“2/3” css=”.vc_custom_1561380675493{padding-right: 2em !important;}”][vc_column_text]

Henya (68 jaar) uit Amers­foort zit sinds haar 31ste in een rol­stoel. Wat ze pre­cies man­keert doet er niet toe. Ze heeft wel­is­waar een han­di­cap, maar ze is die han­di­cap niet: ze is een mens, net als ieder ander en geniet van haar vrien­den, ken­nis­sen, hulp­hond en vrij­wil­li­gers­werk. Haar erva­rings­in­zicht gaat over gelijk­waar­dig­heid en (zelf)respect.

 

Hoe kwam je tot het inzicht dat hulpverleners jou ook nodig hebben?

Henya: “Alweer een jaar of 30 gele­den kwam meneer Wor­tel bij mij langs, een hulp­ver­le­ner die werk­te bij de toen­ma­li­ge GMD. Het was een schat van een man en hij leer­de mij deze belang­rij­ke les. Hij zei: ‘U mag zich nooit afhan­ke­lijk voe­len van men­sen zoals ik. Wij heb­ben een baan omdat u bestaat. Dus u bent net zo afhan­ke­lijk van mij als ik van u.’ Dat vond en vind ik nog steeds zo waar dat ik het altijd in mijn ach­ter­hoofd gehou­den heb.”

 

Wat veranderde er door dit inzicht?

“Door meneer Wor­tel rea­li­seer ik me steeds weer dat we alle­maal gelijk zijn. Ik ben bij­voor­beeld niet min­der dan dege­ne die mij ver­zorgt. Ook al kan ik me niet zelf dou­chen en ben ik wat dat betreft afhan­ke­lijk van een ander, dege­ne die mij doucht is daar­door niet meer waard dan ik. Licha­me­lijk ben ik mis­schien een wrak, maar dit inzicht zorgt dat ik gees­te­lijk mezelf blijf. Hier­door krijg ik res­pect van ande­ren, en van mezelf. Ik laat niet gebeu­ren dat iemand, goed bedoeld, over me heen walst. Ik bewaak mijn gren­zen en bepaal wat er gebeurt.”

 

Zeg het aardig
“Ik ben asser­tief gebo­ren, maar ik heb wel moe­ten leren om op een aar­di­ge manier te zeg­gen dat ik iets anders wil. Zeker bij zorg­ver­le­ners is dat soms las­tig, want ze bedoe­len het zo goed. Toch zeg ik het wel, maar ik hou het altijd bij mezelf. Ik zeg iets als: ‘Joh, dat voel­de voor mij niet goed.’ Dan krijg je een open gesprek waar­in je samen kunt kij­ken hoe het beter kan. Mijn insteek is altijd om de ander te laten leren, ook uit eigen­be­lang. Als de hulp­ver­le­ner leert, heb ik daar ook weer pro­fijt van.”

 

Weet wat je nodig hebt
“Om gelijk­waar­dig te kun­nen zijn, is het ook belang­rijk dat je over de juis­te infor­ma­tie beschikt. Dit speelt bij­voor­beeld bij het aan­vra­gen van hulp­mid­de­len. Ik kijk altijd eerst op inter­net, bezoek beur­zen en leg mijn vra­gen aan aller­lei men­sen voor. De bes­te infor­ma­tie­bron­nen zijn ove­ri­gens men­sen die het zelf heb­ben erva­ren. Toen ik bij­voor­beeld mijn huis moest ver­bou­wen heb ik advies gevraagd aan een archi­tect die zelf een gehan­di­cap­te zoon heeft. Ik kwam in con­tact met hem via de patiëntenvereniging.

 

Goed geïn­for­meerd zijn is echt belang­rijk, want de kans dat je krijgt wat je wilt is veel gro­ter als je zelf goed weet wat je nodig hebt en waar­om. Hulp­ver­le­ners weten het vaak ook niet. Die den­ken alleen, het moet goed­koop en ade­quaat. Goed gein­for­meerd zijn, maakt dat ik mij niet afhan­ke­lijk voel.”[/vc_column_text][vc_empty_space height=“24px”][vc_column_text css=”.vc_custom_1561384033535{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !important;background-color: #bcd3d8 !impor­tant;}”]

Steun bij je leven 2.0

Sluit je aan bij een pati­ën­ten­or­ga­ni­sa­tie. Daar zit veel prak­ti­sche ken­nis, bij­voor­beeld over hulp­mid­de­len en hoe je deze het bes­te aan­vraagt. Hier vind je een overzicht.

[/vc_column_text][vc_empty_space height=“60px”][/vc_column][vc_column width=“1/3” css=”.vc_custom_1561539800010{padding: 0em !important;}”][vc_empty_space][vc_column_text]Lees ook

[/vc_column_text][vc_empty_space][vc_separator type=“normal” border_style=”” color=“#254b96”][vc_column_text]Alle the­ma’s

[/vc_column_text][vc_empty_space][vc_separator type=“normal” border_style=”” color=“#254b96”][vc_column_text]Over de rubriek erva­rings­in­zicht

Mijn Leven 2.0 inter­viewt men­sen met een fysie­ke beper­king en vraagt hen welk inzicht hun leven ver­an­der­de. Het per­spec­tief van een ander kan ook jou op nieu­we idee­ën brengen.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Help je mee?

 

We horen graag wat je van Mijn Leven 2.0 vindt.
Wil je 4 korte vragen beantwoorden?

 

Klik hier.