Ongevraagde hulp in de supermarkt

[vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“yes” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” background_color=”#ffffff” css=”.vc_custom_1563703354783{margin-top: ‑1.3em !important;padding-top: 1.3em !important;padding-right: 1.3em !important;padding-bottom: 1.3em !important;padding-left: 1.3em !important;background-color: #f4f4f4 !important;}”][vc_column][vc_column_text]#Hoedoejijdat[/vc_column_text][vc_column_text]

Ongevraagde hulp in de supermarkt

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“no” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” background_color=”#ffffff” css=”.vc_custom_1561542212749{padding-top: 2em !important;}”][vc_column width=“2/3” css=”.vc_custom_1561380675493{padding-right: 2em !important;}”][vc_column_text]MIJN DILEMMA: “Ik zit in een rol­stoel. Bij de kas­sa in de super­markt gebeurt het mij regel­ma­tig dat men­sen onge­vraagd mijn bood­schap­pen in mijn tas gaan doen. Het is natuur­lijk lief bedoeld, maar ik doe dat toch lie­ver zelf. Hoe ga Ik hier mee om? Ik wil men­sen niet voor het hoofd sto­ten, maar het voelt ook niet pret­tig om het maar te laten gebeu­ren en daar­na ‘dank je wel’ te zeg­gen.”[/vc_column_text][vc_empty_space height=“36px”][vc_column_text]

Hoe zou jij rea­ge­ren? Mijn Leven 2.0 leg­de dit dilem­ma voor aan een aan­tal men­sen met een fysie­ke beper­king. Ze ver­tel­len wat zij zou­den doen:

[/vc_column_text][vc_separator type=“small” position=“left” border_style=”” thickness=“8” width=“120” up=“32” down=“32” color=”#98c93c”][vc_column_text]Does­lief

Wat raar zeg, dat men­sen zomaar din­gen in je tas gaan stop­pen. Ik kan me voor­stel­len dat je dat ver­ve­lend vindt. Kun je dat niet “gewoon” zeg­gen? “Dank u wel, maar ik doe het toch lie­ver zelf.” Maar dan wel met een vrien­de­lij­ke glim­lach, want het is op zich ook wel weer bij­zon­der als men­sen je wil­len hel­pen. Dat is toch wel een bedank­je waard? Mis­schien moet je daar­in oefe­nen. We moe­ten onze mede­men­sen ook te vriend hou­den want we heb­ben elkaar nodig. Doeslief.
— Ali, Post­po­li­o­syn­droom, Den Dol­der, 69 jaar.[/vc_column_text][vc_separator type=“small” position=“left” border_style=”” thickness=“8” width=“120” up=“32” down=“32” color=”#98c93c”][vc_column_text]Blijf elkaar helpen

Jij maakt het voor de zoveel­ste keer mee en dat is erg frus­tre­rend en ver­moei­end maar men­sen bedoe­len  het goed. Deze men­sen vin­den het juist gek als ze geen hulp aan­bie­den. Als je hen niet voor het hoofd wil sto­ten zou ik niet fel of sar­cas­tisch rea­ge­ren. Vrien­de­lijk afwij­zen en zeg­gen dat je lie­ver zelf je bood­schap­pen in de tas stopt. Daar­bij bedan­ken voor de aan­ge­bo­den hulp zou ik wel doen.  Het komt vast ook wel eens voor dat de aan­ge­bo­den hulp wel heel goed uit­komt😊 Laten we voor­al niet stop­pen met elkaar te helpen….

— Ali­ce, ver­sle­ten heu­pen, Amers­foort, 49 jaar.[/vc_column_text][vc_separator type=“small” position=“left” border_style=”” thickness=“8” width=“120” up=“32” down=“32” color=”#98c93c”][vc_column_text]Met een boodschap

Ik ben zelf niet ‘rol­stoel-gebon­den’ maar ik snap wel dat dit ver­ne­de­rend kan over­ko­men, ondanks dat het vast wel ‘goed bedoeld’ is. Als­of het er nog eens extra inge­wre­ven wordt dat je (soms) afhan­ke­lijk bent. Ik denk dat ik — omdat ik de hel­per ook niet direct tegen het hoofd wil sto­ten — toch vrien­de­lijk “dank je wel” zeg, maar er bij zeg dat ik het pret­ti­ger vind om zo zelf­stan­dig moge­lijk te zijn, en dat ik wel om hulp vraag als dat echt nodig is. Ik denk, maar hoop voor­al, dat dit een bood­schap is die overkomt.

— Adri, zeer slecht­ziend gewor­den, Zeist, 67 jaar[/vc_column_text][vc_empty_space height=“36px”][vc_column_text css=”.vc_custom_1570782475597{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !important;background-color: #bcd3d8 !impor­tant;}”]Heb je een dilem­ma of pro­bleem en wil je advies van ande­ren met een fysie­ke beper­king? Mail je pro­bleem in maxi­maal 200 woor­den naar info@​mijnleventweepuntnul.​nl.[/vc_column_text][vc_empty_space height=“48px”][/vc_column][vc_column width=“1/3” css=”.vc_custom_1561539800010{padding: 0em !important;}”][vc_empty_space][vc_column_text]Alle the­ma’s

[/vc_column_text][vc_empty_space][vc_separator type=“normal” border_style=”” color=“#254b96”][vc_column_text]Over de rubriek #hoe­doe­jij­dat

Mijn Leven 2.0 legt dilemma’s en pro­ble­men bij het leven met een fysie­ke beper­king voor aan ande­ren in dezelf­de situatie.

 [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Help je mee?

 

We horen graag wat je van Mijn Leven 2.0 vindt.
Wil je 4 korte vragen beantwoorden?

 

Klik hier.