Woorden maken verschil

[vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“no” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” background_color=”#eaeaea” css=”.vc_custom_1561540258960{padding: 1em !important;background-color: #f4f4f4 !important;}”][vc_column width=“1/5”][vc_column_text css=”.vc_custom_1561542113936{padding: 2em !impor­tant;}”]

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=“4/5”][vc_column_text css=”.vc_custom_1565875199232{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !impor­tant;}”]

HET ERVARINGSINZICHT VAN MIA:

[/vc_column_text][vc_column_text css=”.vc_custom_1569565517522{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !impor­tant;}”]

“Je woor­den bepa­len hoe men­sen reageren.”

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=“row” use_row_as_full_screen_section=“no” type=“grid” text_align=“left” background_animation=“none” css_animation=”” background_color=”#ffffff” css=”.vc_custom_1561542212749{padding-top: 2em !important;}”][vc_column width=“2/3” css=”.vc_custom_1561380675493{padding-right: 2em !important;}”][vc_column_text]

Mia (51 jaar) uit Amers­foort heeft sinds haar zes­de migrai­ne. Rond haar der­tig­ste liep ze vast en ging op zoek naar hulp. Ze leer­de haar aan­doe­ning seri­eus te nemen en kreeg meer regie over haar leven met migrai­ne. Mia is één van de ini­ti­a­tief­ne­mers van Mijn leven 2.0. Haar inzicht kwam tot haar eigen ver­ba­zing als een ver­ras­sing: ‘Ik had iemand nodig die mij hier­op wees.’

 

Foto: Rosan­ne Faber

Hoe kwam je tot het inzicht dat je woorden uitmaken?

Mia: “Ik had in die tijd soms wel twee aan­val­len per week. Op weg van mijn werk naar huis kwam het vaak los en een­maal thuis stap­te ik dan dood­ziek mijn bed in. Mijn soci­a­le leven leed eron­der en ik vond mijn kwa­li­teit van leven onvol­doen­de. Ik had ooit in een krant­je van een pati­ën­ten­ver­e­ni­ging een inter­view met een psy­cho­loog gele­zen en besloot naar haar toe te gaan. Toen ik over mijn situ­a­tie ver­tel­de, rea­geer­de ze begrip­vol en erken­de daar­mee de ernst van de situ­a­tie. Ik weet nog hoe opge­lucht ik was, ik had geen idee dat ik daar behoef­te aan had.”

 

Beet­je hoofdpijn
De psy­cho­loog vroeg me of ik wel eens aan ande­ren ver­tel­de hoe erg het was. Dat deed ik niet, en zeker niet op mijn werk. Als ik een aan­val voel­de opko­men, zei ik: “Ik heb een beet­je hoofd­pijn.” Met die woor­den gaf ik onbe­wust aan dat het niet zo erg was en dat klop­te niet. Migrai­ne is een seri­eu­ze neu­ro­lo­gi­sche ziek­te, die gro­te impact op je leven kan heb­ben. Ik heb lang gedaan als­of er niks aan de hand was, want ik wil­de niet anders zijn dan ande­ren. Eigen­lijk wil­de ik er gewoon niet aan dat ik chro­nisch ziek ben.

 

Wat veranderde door dit inzicht?

“De manier waar­op je praat en wel­ke woor­den je gebruikt bepaalt hoe men­sen rea­ge­ren. Ik begon vaker te ver­tel­len dat ik migrai­ne heb en uit te leg­gen hoe ik me dan voel en merk­te dat de reac­ties anders waren. Wat ik me ook nooit had gere­a­li­seerd, is dat migrai­ne ‘onzicht­baar’ is voor ande­ren. Als je mij ziet, dan ben ik goed en dan ís er ook echt niks met me aan de hand. Ik ver­wacht­te toch ergens dat men­sen ‘van­zelf’ wel zou­den snap­pen hoe ziek ik kan zijn, maar dat is natuur­lijk niet zo. Mijn advies is dus: praat erover! Als men­sen het beter begrij­pen, kun­nen ze ook beter reke­ning met je hou­den en dat is fijn.”

 

Mezelf seri­eus nemen

“De groot­ste ver­an­de­ring was denk ik dat ik mijn migrai­ne zélf ook seri­eus ging nemen. Ik ging een zelf­ma­na­ge­ment­pro­gram­ma vol­gen en leer­de hoe ik er beter mee om kon gaan. Ik had alle leef­stijlad­vie­zen wel eer­der gehoord, maar gelijk weg­ge­zet als onmo­ge­lijk. Ik dacht: als ik dát alle­maal moet gaan doen…, dat kán en wil ik niet. De psy­cho­loog vroeg mij toen wel­ke van de advie­zen ik wél kon pro­be­ren en stel­de voor dat ik met één of twee din­gen zou begin­nen. Die aan­pak werk­te, dat was zo’n eye­o­pe­ner! Het ver­baas­de me wel dat ik daar zelf niet op was geko­men. Het helpt dan als er eens een bui­ten­staan­der met je meekijkt.”[/vc_column_text][vc_empty_space height=“24px”][vc_column_text css=”.vc_custom_1689164279072{padding-top: 1em !important;padding-right: 1em !important;padding-bottom: 1em !important;padding-left: 1em !important;background-color: #bcd3d8 !impor­tant;}”]

Steun bij je leven 2.0

Mia had veel baat bij een zelf­ma­na­ge­ment­cur­sus. Een voor­beeld is de cur­sus Sterk met pijn voor men­sen met chro­ni­sche pijn. Deze cur­sus wordt op diver­se plaat­sen in het land gege­ven, waar­on­der Amersfoort.[/vc_column_text][vc_empty_space height=“60px”][/vc_column][vc_column width=“1/3” css=”.vc_custom_1561539800010{padding: 0em !important;}”][vc_empty_space][vc_column_text]Alle the­ma’s

[/vc_column_text][vc_empty_space][vc_separator type=“normal” border_style=”” color=“#254b96”][vc_column_text]Over de rubriek erva­rings­in­zicht

Mijn leven 2.0 inter­viewt men­sen met een fysie­ke beper­king en vraagt hen welk inzicht hun leven ver­an­der­de. Het per­spec­tief van een ander kan je op nieu­we idee­ën brengen.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Help je mee?

 

We horen graag wat je van Mijn Leven 2.0 vindt.
Wil je 4 korte vragen beantwoorden?

 

Klik hier.