Rita (55 jaar) uit Amersfoort heeft MS. In het begin was ze vooral boos, maar ze merkte dat dat haar eigenlijk niets opleverde… Ze leerde accepteren dat ze nu eenmaal ziek is en leeft nu bij de dag en geniet zoveel mogelijk.
Hoe kwam je tot het inzicht dat je bij de dag moet leven?
Rita:
“MS is een neurologische ziekte waarbij je langzaam aftakelt en steeds meer functies verliest. Ik kan steeds minder goed lopen, mijn spraak gaat achteruit – mensen denken soms dat ik dronken ben — en ik heb zenuwpijn en krampen in mijn benen. Als je hoort dat je MS hebt dan sodemietert je hele wereld in elkaar. Ik was woedend en dacht: waarom ik? Uit boosheid smeet ik dan bijvoorbeeld een volle vuilniszak op de grond. Maar daarna moest ik ook weer de energie opbrengen om alles op te rapen… Ik heb ook een keer met een pan heel hard op het aanrecht geslagen. Het luchtte wel even op, maar ik moest wel een nieuwe pan kopen, ook niet handig.
Ik merkte dat ik mezelf in de weg zat. Die boosheid belemmert je in alles en kost heel veel energie. Ik was vroeger altijd van de snelle, maar dat ging gewoon niet meer. Daarom werd mijn motto: go with the flow. Want alles gaat gewoon beter als je rustig aan doet. Ik leerde langzamerhand met mijn ziekte omgaan, daarbij geholpen door revalidatie en contact met lotgenoten. Ik werd lid van een fijne Facebookgroep voor mensen met MS. Onder gelijkgestemden is niks taboe en daar kreeg ik veel steun en begrip. Het was ook een fijne manier om kennis te vergaren, want ik had zoveel vragen en ik kende verder niemand met MS.”
Wat ben je door dit inzicht anders gaan doen?
“Ik bekijk ’s ochtends eerst hoe ik wakker word en dan pas bedenk ik hoe ik de dag ga invullen. Ik probeer niet te veel verwachtingen te hebben, maar kijk gewoon hoe het loopt. En je moet ook loslaten wat je niet meer kan. Het huishouden bijvoorbeeld, dat kost mij te veel energie om zelf te doen. Het is hier nu vaak een rotzooi in dit mannenhuishouden met twee opgroeiende zoons. In het begin probeerde ik hen nog achter de vodden te zitten, maar dat had totaal geen zin. ‘Lekker belangrijk’, zeg ik nu, en ik kies ervoor mijn energie voor andere dingen te gebruiken.
Ik heb gaandeweg gemerkt dat je acceptatie echt kunt leren. Je móet natuurlijk wel, maar ik ben ook echt dingen anders gaan doen. Vroeger was ik bijvoorbeeld altijd de mensen om me heen aan het helpen, maar nu denk ik eerst aan mezelf. Dat bespaart energie en geeft een goed gevoel; ik heb geleerd hoe belangrijk zelfliefde is. En door dingen uit te proberen merk je dat het best anders kan dan je altijd dacht. Ik haal mijn voldoening tegenwoordig ook uit hele andere dingen: lekker even naar buiten, leuke dingen doen met mijn man nu het nog kan. Vooral het contact met mensen vind ik fijn.
Go with the flow betekent ook dat ik nu vrijwilligerswerk doe. Mijn werk als receptioniste ging niet meer, maar er zijn andere dingen die ik nog wél kan. Ik help nu bijvoorbeeld mee een ontmoetingscentrum in de wijk op te zetten. Laatst deed ik mee aan een online ontmoeting van Mijn Leven 2.0 en na afloop vroeg een van de deelnemers mij voor de stichting Onbeperkt Amersfoort. Zij denken mee over de toegankelijkheid van openbare gebouwen en winkels in de stad, superleuk! Ik merk dat het me gewoon goed doet, dat je er nog toe doet en dat je toch nog wat voor een ander kunt doen.”
Tip van RIta bij een Leven 2.0
“Ga mediteren! Eerst dacht ik: niks voor mij, veel te zweverig! Maar ik heb het toch geprobeerd en wat blijkt? Het geeft rust! Vaak zit er zoveel in mijn hoofd en door de MS ben ik ook snel overprikkeld. Dan zet ik gewoon zo’n meditatie aan op mijn telefoon of ik kies voor een muziekje of bosgeluiden met vogeltjes, heerlijk!” Rita gebruikt de app Meditation Moments.
