Mia is benieuwd of anderen dit herkennen en hoe zij ermee omgaan, Mijn Leven 2.0 vroeg het een aantal mensen. Ze vertellen wat zij doen:
Geniet, maar accepteer de consequenties
NEE, je kunt niet altijd verstandig zijn! Dat houdt niemand vol. Eigenlijk beperk je jezelf dan om — zo nu en dan — te genieten. Geniet, maar accepteer de consequenties! Ik heb zelf diabetes type1 en last van gluten. Ik ben gek op drop, dus ook ik ga wel eens overstag. Dat is dan twee dagen enorme buikpijn en bloedsuikerwaarden die alle kanten opvliegen. Ik baal dan als een stekker, maar ik ben ook een mens die niet altijd overal rekening mee wil houden. En daarbij, die dropjes waren wél heel lekker…! Succes én geniet!
Ellie (54 jaar) uit Amersfoort leeft met diabetes, chronische vermoeidheid en chronische pijn
Leuke dingen doen is soms belangrijker
Herkenbaar dilemma: je schuldig voelen als je niet opknapt of last krijgt van een activiteit die kennelijk te veel was. Niet doen! Leuke dingen doen is soms belangrijker en beter voor je dan het strak volgen van je ‘herstelschema’. Ik doe dit sinds een jaar en vind het leven veel leuker zo. Een voorbeeld: ik besloot de Camino de Santiago te gaan lopen, ook al twijfelde ik of ik dit wel zou kunnen. Ik kwam terecht in een soort ‘Camino familie’, een gezellige groep mensen met min of meer hetzelfde tempo. Voor mij eigenlijk te druk maar toch koos ik er bewust voor om hen te volgen. Ik ging soms wel eerder naar bed of bleef nog even rustig zitten na de lunch terwijl de anderen al verder liepen. Maar ik koos dus wel het gezelschap (en de prikkels) en genoot ervan, ook al duurde het daarna wel een paar weken voor ik weer helemaal hersteld was. En ik zou het zo weer doen! Ik ben wel klaar met ‘ziekzijn’ en leef mijn leven zoals het zich voordoet. Soms aangepast, soms niet. En leuke dingen laat ik niet meer aan me voorbijgaan. Succes!
Monique (58 jaar) uit Utrecht leeft met postcommotioneel syndroom (NAH)
De boog kan niet altijd gespannen zijn
Altijd verstandig zijn, steeds de juiste dingen moeten doen om je klachten of ziekte onder controle te houden, daarmee zet je jezelf onder druk. Je eist dan van jezelf dat je steeds het ‘juiste’ moet doen. Er is dan constant een soort van ‘examenstress’ met gedachten als: ‘Ik móet een voldoende halen, want anders heb ik gefaald’. Dit gaat gepaard met verhoogde spanning. Een gevolg is ook vaak dat je leefwereld kleiner wordt: je ziekte of aandoening komt centraal te staan en bepaalt alles in je leven.
Het verstandig managen van je aandoening is soms in strijd met het leiden van een leuk leven. Het doen van iets dat misschien niet erg verstandig is, maar wel leuk of prettig, heeft soms ook voordelen. Je hebt bijvoorbeeld gelachen, genoten van gezelschap of sociale verbinding met anderen ervaren. Dit kan je ook nieuwe inspiratie en energie geven. Belangrijk is om je steeds te realiseren dat het gaat om de intentie om in het merendeel van de gevallen verstandig te handelen, maar dat dat soms niet lukt of dat je dat soms niet wilt. Meestal gebeuren er dan niet direct grote rampen, maar is er wel ongemak. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe rondes en nieuwe kansen.
Carin (55 jaar) uit Zeist is GZ-psycholoog en één van de initiatiefnemers van Mijn Leven 2.0. Bij het schrijven van haar reactie heeft ze gebruik gemaakt van twee boeken: Moeten maakt gek van Albert Ellis en Wouter Backx en The way out van Alan Gordon.
Deel jouw ervaringen
Heb je een dilemma, vraag of probleem en ben je benieuwd hoe anderen hiermee (zouden) omgaan? Mail je vraag in maximaal 200 woorden naar info@mijnleventweepuntnul.nl